Dag 10 Shanghai
13 November 2017 | China, Sjanghai
Dag 10
Nihao,
Vandaag was onze eerst stagedag. Susanna en ik waren niet in hetzelfde groepje geplaatst. Silje ging stagelopen op de afdeling General Surgery & Susanna op de afdeling Respiratory.
Om 8 uur waren we in het Zhoupu ziekenhuis. Hier scheiden onze wegen
Silje ging dus naar de afdeling General Surgery. Hier werd van alles uitgelegd over de manier van werken en de afdeling. Ook kregen we een presentatie over borstkanker. Later hebben we 2 kleine operaties mogen meemaken. Deze waren beide van een ingegroeide teennagel. Over het algemeen konden de verpleegkundige die ons begeleidde goed Engels. De dokter die de operatie uitvoerde kon dat vrijwel niet. Wat opviel is dat het ontzettend vies was overal. Gelukkig kregen we een mondkapje. Toch wel fijn nu. Het personeel loopt hier met lange mouwen. Ook loopt er ontzettend veel personeel rond die eigenlijk niet veel doen. Dat is bij ons wel even anders. Op de momenten dat zij zeiden dat het druk was vonden wij het ontzettend rustig haha. De familie zorgt hier voor de patiënt dus alleen de medische handelingen worden uitgevoerd door een verpleegkunde. De familie zit ook hele dagen bij de patiënt. Verder zijn er hier ook banen als een computerverpleegkundige. Dat zie je echt niet bij ons haha. De verpleegkundige mogen om de beurt in de middag gaan slapen. Wat ook opviel is dat iedereen overal bij kon komen. Niks lag achter slot en grendel. Je kon zo bij de infusen, naalden en papierwerk komen. De patiënten konden zo overal naar binnen lopen. Wij mochten echter verder zelf niks doen. Alleen maar kijken. Het was wel erg interessant om de verschillen met Nederland te zien. Toen ik het zo allemaal zag was ik zo blij dat ik in Nederland woon. Het was wel jammer dat ze niet echt wisten wat ze met ons aan moesten. Ik denk dat dat ook komt, omdat ze hier in principe geen ADL uitvoeren waardoor de werkzaamheden wat minder zijn dan in Nederland.
In het ziekenhuis viel verder nog op dat de Chinezen hier voor alles moeten betalen. Je ligt met veel mensen in een kamer. Wil je dat niet? Dan betaal je een kapitaal aan geld en lig je alleen of samen met nog 1 iemand. Privacy is ook zo’n dingentje. Die heb je namelijk niet. De gesprekjes met de dokter worden namelijk gedaan midden op de afdeling terwijl je omringend bent met andere patiënten.
Susanna (ik) liep vandaag op de afdeling respiratory, de longgeneeskunde afdeling. Ik vond het erg interessant om mee te lopen. We hadden een hele aardige verpleegkundige die heel goed Engels sprak. Ze probeerde ons met 5 man toch goed te betrekken en ze legden van alles uit. In de ochtend hoeven de verpleegkundigen bijna geen ADL uit te voeren, omdat de familie dit doet. Ook zit de familie letterlijk heel de dag aan het bed en lossen ze elkaar af. We begonnen op de afdeling met bloedsuikers prikken, het was wel grappig om te zien hoe ze dit deden. Zo was het apparaat niet veel anders, alleen moet je hier de druppel er echt op zien te krijgen anders meet die niet goed de waardes op.
Na de bloedsuikers prikken werden er bij een aantal mensen infusen en medicijnen aangebracht. Wat mij opviel was dat de Chinezen echt heel goed waren met een infuus aanbrengen, ze deden dit in een beweging en het zat gelijk goed. De druppelsnelheid berekenen doen ze hier ook zonder apparaat, zo tellen ze met het klokje en laten ze hun collega ook nog natellen. Eigenlijk moeten we dit in Nederland ook leren, vind ik. Wat nou als het apparaat stuk is?
Later in de ochtend ging de verpleegkundige nog een rondje doen voor controles en moest er bij een aantal mensen nog bloed afgenomen worden. Het bloed werd bij 2 mensen afgenomen in de been. Ik vond dit wel toevallig want precies die 2 mensen hadden een infuus, dus er is vast wel een reden voor. Toen ik vroeg waarvoor ze dat deden vertelde ze ook dat je de pols beter voelt in je been, wat eigenlijk wel logisch is. Dit was wel erg bijzonder om gezien te hebben, aangezien ik dit nog nooit had gezien.
Voordat de middagpauze begon, die overigens 2 uur duurde, stelden we nog een aantal vragen aan de verpleegkundige. Zo zorgen ze ervoor dat ze altijd dezelfde patiënten hebben en dit afwisselen met 2 verpleegkundigen. De shifts zijn van 8 tot 4 met 2 uur pauze. Ook mag de familie overal bij zijn en proberen ze de familie zoveel mogelijk bij te leren, voor als de patiënten weer naar huis mochten. Ik vond het een erg leuke, interessante ochtend en zag wel verschillen maar ook gelijkenissen met Nederland.
In de middag doen de verpleegkundigen hier ook een lang dutje van wel 2 uur. Ze hebben hier zelfs een speciale kamer met stapelbedden waar ze in kunnen slapen, dit leek mij wel wat.
Nadat de verpleegkundigen en wij klaar waren met de ‘’pauze’’, gingen we naar een patiënt met een vernevelaar en haar infuus werd opnieuw aangesloten, de familie was erg bemoeizuchtig en ging aan van alles zitten. Toen de verpleegkundige had uitgelegd ( in het chinees) dat dat niet kon begreep die familie het ook. Hierna mochten we meekijken met de arts, ik weet niet meer precies wat het voor apparaat was, maar de arts moest dit aanbrengen. Het ging er in ieder geval om, dat die patiënt net terug was uit de intensive care en een hart/longprobleem + COPD heeft en niet al het koolstofdioxide uit zijn lichaam niet kwijt kon, door dat apparaat kon hij dat wel en raakt hij niet in een coma. Hij moest ongeveer 4 uur per dag aan dat apparaat zitten, om het kwijt te kunnen raken. De uitleg van de arts was wel moeilijk te verstaan hierbij maar erg interessant.
Als afsluiting van deze stagedag hebben we onze begeleidster een klein cadeautje gegeven en haar bedankt voor deze leerzame dag.
S ’avonds hebben we op de campus gegeten en hebben we met Nadia 2,5 films gekeken. Morgen kijken we de andere helft van de derde film haha we waren nogal moe. Naast ons ligt een man te snurken die we dwars door de muur heen horen. We gingen hem bellen en toen hield het op. We werden even helemaal gek. Je kan hier namelijk iemand bellen met je hoteltelefoon en het kamernummer moet je dan intypen.
Morgen gaan we naar het traditionele Chinese geneeskunde museum & krijgen we weer wat te zien in praktijk op het gebied van TCM.
Xxxx Silje en Susanna
Nihao,
Vandaag was onze eerst stagedag. Susanna en ik waren niet in hetzelfde groepje geplaatst. Silje ging stagelopen op de afdeling General Surgery & Susanna op de afdeling Respiratory.
Om 8 uur waren we in het Zhoupu ziekenhuis. Hier scheiden onze wegen
Silje ging dus naar de afdeling General Surgery. Hier werd van alles uitgelegd over de manier van werken en de afdeling. Ook kregen we een presentatie over borstkanker. Later hebben we 2 kleine operaties mogen meemaken. Deze waren beide van een ingegroeide teennagel. Over het algemeen konden de verpleegkundige die ons begeleidde goed Engels. De dokter die de operatie uitvoerde kon dat vrijwel niet. Wat opviel is dat het ontzettend vies was overal. Gelukkig kregen we een mondkapje. Toch wel fijn nu. Het personeel loopt hier met lange mouwen. Ook loopt er ontzettend veel personeel rond die eigenlijk niet veel doen. Dat is bij ons wel even anders. Op de momenten dat zij zeiden dat het druk was vonden wij het ontzettend rustig haha. De familie zorgt hier voor de patiënt dus alleen de medische handelingen worden uitgevoerd door een verpleegkunde. De familie zit ook hele dagen bij de patiënt. Verder zijn er hier ook banen als een computerverpleegkundige. Dat zie je echt niet bij ons haha. De verpleegkundige mogen om de beurt in de middag gaan slapen. Wat ook opviel is dat iedereen overal bij kon komen. Niks lag achter slot en grendel. Je kon zo bij de infusen, naalden en papierwerk komen. De patiënten konden zo overal naar binnen lopen. Wij mochten echter verder zelf niks doen. Alleen maar kijken. Het was wel erg interessant om de verschillen met Nederland te zien. Toen ik het zo allemaal zag was ik zo blij dat ik in Nederland woon. Het was wel jammer dat ze niet echt wisten wat ze met ons aan moesten. Ik denk dat dat ook komt, omdat ze hier in principe geen ADL uitvoeren waardoor de werkzaamheden wat minder zijn dan in Nederland.
In het ziekenhuis viel verder nog op dat de Chinezen hier voor alles moeten betalen. Je ligt met veel mensen in een kamer. Wil je dat niet? Dan betaal je een kapitaal aan geld en lig je alleen of samen met nog 1 iemand. Privacy is ook zo’n dingentje. Die heb je namelijk niet. De gesprekjes met de dokter worden namelijk gedaan midden op de afdeling terwijl je omringend bent met andere patiënten.
Susanna (ik) liep vandaag op de afdeling respiratory, de longgeneeskunde afdeling. Ik vond het erg interessant om mee te lopen. We hadden een hele aardige verpleegkundige die heel goed Engels sprak. Ze probeerde ons met 5 man toch goed te betrekken en ze legden van alles uit. In de ochtend hoeven de verpleegkundigen bijna geen ADL uit te voeren, omdat de familie dit doet. Ook zit de familie letterlijk heel de dag aan het bed en lossen ze elkaar af. We begonnen op de afdeling met bloedsuikers prikken, het was wel grappig om te zien hoe ze dit deden. Zo was het apparaat niet veel anders, alleen moet je hier de druppel er echt op zien te krijgen anders meet die niet goed de waardes op.
Na de bloedsuikers prikken werden er bij een aantal mensen infusen en medicijnen aangebracht. Wat mij opviel was dat de Chinezen echt heel goed waren met een infuus aanbrengen, ze deden dit in een beweging en het zat gelijk goed. De druppelsnelheid berekenen doen ze hier ook zonder apparaat, zo tellen ze met het klokje en laten ze hun collega ook nog natellen. Eigenlijk moeten we dit in Nederland ook leren, vind ik. Wat nou als het apparaat stuk is?
Later in de ochtend ging de verpleegkundige nog een rondje doen voor controles en moest er bij een aantal mensen nog bloed afgenomen worden. Het bloed werd bij 2 mensen afgenomen in de been. Ik vond dit wel toevallig want precies die 2 mensen hadden een infuus, dus er is vast wel een reden voor. Toen ik vroeg waarvoor ze dat deden vertelde ze ook dat je de pols beter voelt in je been, wat eigenlijk wel logisch is. Dit was wel erg bijzonder om gezien te hebben, aangezien ik dit nog nooit had gezien.
Voordat de middagpauze begon, die overigens 2 uur duurde, stelden we nog een aantal vragen aan de verpleegkundige. Zo zorgen ze ervoor dat ze altijd dezelfde patiënten hebben en dit afwisselen met 2 verpleegkundigen. De shifts zijn van 8 tot 4 met 2 uur pauze. Ook mag de familie overal bij zijn en proberen ze de familie zoveel mogelijk bij te leren, voor als de patiënten weer naar huis mochten. Ik vond het een erg leuke, interessante ochtend en zag wel verschillen maar ook gelijkenissen met Nederland.
In de middag doen de verpleegkundigen hier ook een lang dutje van wel 2 uur. Ze hebben hier zelfs een speciale kamer met stapelbedden waar ze in kunnen slapen, dit leek mij wel wat.
Nadat de verpleegkundigen en wij klaar waren met de ‘’pauze’’, gingen we naar een patiënt met een vernevelaar en haar infuus werd opnieuw aangesloten, de familie was erg bemoeizuchtig en ging aan van alles zitten. Toen de verpleegkundige had uitgelegd ( in het chinees) dat dat niet kon begreep die familie het ook. Hierna mochten we meekijken met de arts, ik weet niet meer precies wat het voor apparaat was, maar de arts moest dit aanbrengen. Het ging er in ieder geval om, dat die patiënt net terug was uit de intensive care en een hart/longprobleem + COPD heeft en niet al het koolstofdioxide uit zijn lichaam niet kwijt kon, door dat apparaat kon hij dat wel en raakt hij niet in een coma. Hij moest ongeveer 4 uur per dag aan dat apparaat zitten, om het kwijt te kunnen raken. De uitleg van de arts was wel moeilijk te verstaan hierbij maar erg interessant.
Als afsluiting van deze stagedag hebben we onze begeleidster een klein cadeautje gegeven en haar bedankt voor deze leerzame dag.
S ’avonds hebben we op de campus gegeten en hebben we met Nadia 2,5 films gekeken. Morgen kijken we de andere helft van de derde film haha we waren nogal moe. Naast ons ligt een man te snurken die we dwars door de muur heen horen. We gingen hem bellen en toen hield het op. We werden even helemaal gek. Je kan hier namelijk iemand bellen met je hoteltelefoon en het kamernummer moet je dan intypen.
Morgen gaan we naar het traditionele Chinese geneeskunde museum & krijgen we weer wat te zien in praktijk op het gebied van TCM.
Xxxx Silje en Susanna
-
13 November 2017 - 17:37
Erik:
Mooie verslagen meiden. Zo zie je maar....het is zo rot nog niet in ons kikkerlandje.
Geniet ervan. Groetjes Erik
-
13 November 2017 - 17:44
Ritva Juutilainen:
Wel een leuke stage dag en ervaringen opdoen
Heb weer genoten dank je wel en knuffel -
13 November 2017 - 18:30
Petra Bekink:
Erg leuk om jullie als zusters te zien. Staat jullie goed. Nederland is inderdaad zo slecht nog niet.
veel plezier nog en op naar de volgende blog, geniet van jullie verhalen. Kus -
13 November 2017 - 18:41
Ans Van Dijk:
hallo silje en susanne
volgens zijn jullie als jullie terug komen prima verpleegkundigen
-
13 November 2017 - 18:45
Ans Van Dijk:
er gaat iets fout,dus krijgen jullie dit bericht in tweeen
ik wens jullie voor morgen alvast weer heel veel succes
veel liefs oma
-
13 November 2017 - 19:00
Ria Bekink:
Oh wat lijkt dat echt jullie als zuster het valt me nog mee wat je schrijft over de hygiëne ik had het nog smeriger gedacht daar zo.
Maar goed om het verschil te zien.
Vanmiddag waren je pa en ma hier en we zeiden tegen elkaar 1 week is al om gaat toch gauw .
Voelen jullie dat ook zo???
Gaat het beter met de verkoudheid?
Veel plezier morgen en tot de volgende blog xx
Kan ik dat ook doen hier even naar opa bellen en hij snurkt niet meer haha wat een goeie van jullie.
-
13 November 2017 - 19:35
Sinjin:
Hallo meiden, wat een leuke blog weer, erg leerzaam voor jullie maar ook voor ons ! Ik vind dat jullie er erg professioneel uitzien in jullie uniform.
Hihi de snurkende buurman zal ook erg blij zijn met jullie.
xxx
-
13 November 2017 - 19:47
Toep En Linda:
Haha die buurman -
14 November 2017 - 05:12
Bep:
Hallo meiden, weer een hoop geleerd.
Leuk zo in uniform, Haha moest erg lachen
Om de snurkende buurman,
Terwijl ik dit lees zijn jullie alweer op pad
-
15 November 2017 - 07:19
Ruud En Marion:
Ha meiden, wat is het toch leuk om jullie ervaringen te volgen! Super dat jullie zo uitgebreid schrijven. We genieten er enorm van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
